[ Pobierz całość w formacie PDF ]
powróci dawno wymarła rasa Starożytnych. Do świata powróci mądry, dobry i sprawiedliwy naród i
odnowi swoje panowanie na ziemi, obali władzę żałosnych, tępych człowieczków, którzy byli
przyczyną ich zagłady.
Przywódcą powracających miał zostać ten, który nosi na głowie Hełm, dowodzący wojskiem
Starożytnych. Bez tego hełmu przedstawiciele starej rasy mogą przemienić się w bandę zabójców -
albowiem ślepo nienawidzą rodu ludzkiego - tak niepokonaną, jak niezorganizowaną, i nie poddającą
się kontroli.
Ale coś poszło nie tak.
Orlander zatrzymał się i w zadumie popatrzył na fontannę płynnego ognia.
Być może właśnie ten gladiator, który zerwał z głowy pokonanego przeciwnika Hełm, jest właśnie
przyszłym dowódcą Armii Starożytnych?... Nie. Ze słów dziewczyny jasno wynika, że pół czło-
-86-
wiek, pół demon, który przegrał bitwę, powinien był stać się tym przywódcą, o którym mowa w
proroctwie. A więc kim jest ten barbarzyńca, że zdołał pokonać potomka Ciemnych Mocy? I co się
teraz stanie? Wrota czasu otwierają się, a nie ma nikogo, kto mógłby przewodzić wojsku
przeszłości...
Wielki Mistrz znowu zaczął chodzić - osiem kroków do jednej ściany, obrót, osiem z powrotem,
obrót i znowu osiem kroków.
Tylko garstka wtajemniczonych wiedziała, jak wygląda odwrotna strona medalu - jaka właściwie
siła może wydostać się na powierzchnię ziemi po przyjściu Starożytnych. Większość braci żyła w
przekonaniu, że powrót starych władców oznacza tylko powrót starego świata - świata, który został
bezlitośnie zniszczony przez niedawno narodzoną, ale szybko rosnącą w siłę cywilizację ludzi.
Prości członkowie zakonu sądzili, że odrodzenie Królestwa Starożytnej Rasy przywróci
sprawiedliwość - i nic poza tym... I tylko wybrańcy wiedzieli, że wraz z powrotem Starożytnych
nastąpi ustanowienie na Ziemi panowania Czarnych Mocy. Albowiem jeśli jeden człowiek,
znajdujący się we władaniu tych mocy (zrodzony z demona bądz z jakiejś przyczyny będący w
okowach czarnego zaklęcia -to nieważne), zabije drugiego człowieka, również będącego
niewolnikiem czarnej magii, to wpływ sił tamtego świata zostanie zniesiony..., ale za to na granicy
oddzielającej nasz świat od świata Zła pojawi się wyłom, i istoty, które możemy oglądać tylko w
koszmarnych snach, wedrą się do Zwiata Realnego...
Wielki Mistrz był ostatnim z tych wybranych. Wszyscy bracia w zakonie są przekonani, że służą
powrotowi panowania Starożytnych do przynależnego im pierwotnie świata; i tylko Orlandar
wiedział, że otworzenie Starej Rasie przejścia na Ziemię, to dopiero połowa zadania: przede
wszystkim nie można pozwolić, żeby przez powstałą pomiędzy czasami szczelinę wtargnęły Ciemne
Moce. I tylko za pomocą Hełmu, tego samego Hełmu, który będzie wieńczył głowę dowódcy Armii
Starożytnych, można zamknąć Wrota, powstrzymać demonów na progu Ziemi, wtrącić ich z powrotem
w przepaść.
I nagle coś poszło nie tak.
Ten, który powinien stanąć na czele Wojska Starożytnych jest martwy, ten, którego śmierć powinna
otworzyć Wrota, przeżył... i w dodatku zabrał ze sobą Hełm.
Teraz wszystkich stu dwudziestu trzech członków zakonu, nie licząc samego Orlandara, przebrawszy
się w zwykłe ubrania, zalało
-87-
miasto i wykorzystując specjalne zaklęcie, którego uczyli się jeszcze przy obrzędzie przyjmowania
święceń i którego tekst powtarzali jak modlitwę każdej nocy, biegają po ulicach i zaułkach Vagaranu
w poszukiwaniu nieszczęsnego Hełmu. Oczywiście, z czasem Hełm zostanie odnaleziony i
dostarczony do klasztoru... ale kto wie, co może się stać przez ten czas? Jak zachowają się Starożytni,
gdy odzyskają na Ziemi ciało, rozum i wolność, ale pozbawieni będą dowódcy? I przede wszystkim,
coprzedsięwezmąmoce Zwiata Demonów, gdy zrozumieją, że jeden z gladiatorów, właśnie ich
potomek, zginął i Wrota ciągle sąjeszcze otwarte?
Tego, że któryś z członków zakonu użyje Hełmu, Mistrz się nie obawiał: każdy w klasztorze mocno
wierzył - założenie magicznego hełmu po pojawieniu się Starożytnych, równało się natychmiastowej
[ Pobierz całość w formacie PDF ]