[ Pobierz całość w formacie PDF ]
spętane rozbuchaną i powolną procedurą urzędniczą/Zgromadzenia, nie mogły sobie pozwolić.
Wojny Filipa i jego strategia w latach od ok. 360 do ok. 340
�! Kampanie Filipa są zawikłane i trudne do ogarnięcia, często ciągną się latami i mają wiele etapów, trudno je
klasyfikować �! najlepiej rozpatrzyć je w podziale na przeciwników, ogólny przebieg starcia i wynik.
�! Najważniejsza dla Macedonii granica północna i zachodnia �! plemiona górskie wymagają ciągłego
nadzoru, łupią kraj przy każdym osłabieniu władzy, karne ekspedycje na te ziemie są najczęstsze, sięgają aż po
Dunaj.
�! Epir stosunki życzliwe, Filipowi udało się zawrzeć sojusz z dominującym tam plemieniem Molossów, w
358/7 żeni się z Olimpias, należącą do miejscowej rodziny panującej. Pózniejsze relacje pomiędzy luznym
związkiem przyjazni, a uzależnieniem od Macedonii, brak postaw wrogich, silne związki kultury Górnej Macedonii
z Epirem
�! północne wybrzeża M. Egejskiego trzy zagrożenia 1) poleis tego obszaru 2) przyczółki ateńskie,
zainteresowane posiadaniem wpływów na ten rejon 3) Trakowie Odrysi i inni. Główna kampania działania
wojenne na wschód od rzeki Strymon lata 357-41, długie i niejednolite. Przyczyny na górze Pangajon i w
mieście Krenides żródła złota, srebra i innych surowców.
�! Filip podbija Krenides, powiększa jego obszar o okoliczne ziemie, wprowadza kolonistów, zmienia nazwę na
Filippi, pozostawia status polis. Miasto musi mu płacić 1000 talentów złota rocznie, z którego wybija własną
monetę, tak popularną, że niedługo zacznie wypierać ateńskie sówki.
53
�! 357 Filip szturmuje i zdobywa Amfipolis, bogate miasto na ważnym szlaku handlowym nad Strymonem, na
drodze nad Dunaj. Ateny tradycyjnie uważały je za swoją własność [ich kolonia, chociaż to nic nie znaczyło, bo
kolonie są niezależne], ale utraciły ją już w 424. Zakusy Aten na miasto w latach sześćdziesiątych IV w. tak
przeraziły mieszkańców, że wpuścili garnizon macedoński, przedkładając Macedończyków nad Ateńczyków,
formalnie pozostali do 357 niezależni.
�! Filip nie lekceważy Aten, wciąż nie ma floty, a Ateny próbują wprowadzić na tron macedoński innego
pretendenta. Chce odłożyć wojnę �! usuwa wojsko z Amfipolis [Ateńczycy sugerowali prawdopodobnie, że mogą
mu za nie oddać Pydnę, ważny port w Macedonii]. Filip zwodzi ich, a potem znów zajmuje Amfipolis, a i wkrótce
Pydnę. Kolejne rozmowy z Atenami, w międzyczasie Olint czuje się zagrożony Macedonią i prosi Ateny o pomoc,
ale zignorowały to, licząc mimo wszystko na przyzwoitość Filipa. Ten jednak znów wszystkiego się wyparł.
�! Taktyka Filipa świadoma Ateny w wojnie z sojusznikami w II Związku Morskim (357-55), nie mają wojska na
interwencję, a dyplomatów łatwo mu zwodzić, z drugiej strony Ateny naprawdę nie mają czego posłać do obrony
tych terenów, więc na siłę wierzą jego zapewnieniom w rokowaniach.
�! 356 Filip podbija Potidaję [są tam ateńscy kleruchowie] �! oddaje ją Olintowi [kupuje sobie zaufanie Zw.
Chalkidyckiego na parę lat] �! Ateńczyków wypuszcza bez okupu. Ateńczycy, ujęci tym, znów nic nie robią w
jego sprawie.
�! 354 Filip zdobywa ostatnią ateńską placówkę w tym regionie, Methone w Macedonii. Wojska na statkach
przybyły za pózno.
�! 352-341 walki w środkowej Tracji, mało o nich wiemy, ostatecznie kończą się 10 lat po rozpoczęciu, Filip
najpierw fortyfikuje wybrzeża, dopiero potem wkracza w głąb. Wiele gruntów rolnych w Tracji �! osadzanie na
ziemi nowych żołnierzy [hetajrowie i konnica] �! siła armii wzrasta. Sieć obwarowanych osad czuwa nad krajem,
miejscowi władcy lojalni wobec Macedonii dalej rządzą, często są asymilowani poprzez pobyt na dworze. Buduje
miasta, zasiedlając je swymi poplecznikami �! lojalność wobec niego wzrasta, każdy może spodziewać się
nagrody.
�! Chalkidyka ważna do podbicia ze względów gospodarczo-strategicznych w Macedonii mało miejsc na
porty, a tu jest ich mnóstwo �! okno na świat. W przypadku morskiej inwazji na Macedonię wrog także musi
wejść tędy. Są tez zasoby naturalne (metale szlachetne, drewno na statki).
�! Olint poprzez darowanie mu Potidai popierał Filipa, ale w 349 odwrócenie sytuacji, atak Macedonii, w 348
miasto znika, cała Chalkidyka w rękach Filipa.
�! Grecja interesuje Filipa z wielu powodów, Grecy próbują mieszać w jego państwie [zwłaszcza Ateny], ale
przede wszystkim Grecja oznacza cywilizację, a Macedonia, mimo własnych obyczajów i odrębności, pozostaje
pod wpływem Grecji i podziwia ją. Filip pogardza nieefektywnym systemem poleis, ale pragnie zaakceptowania
go przez grecką kulturę [kompleks niższości?]
�! Do tej pory Filip odbijał powolutku jedno miasto po drugim, ale nie taka miała być taktyka w przyszłości.
�! Tesalia szczególnie interesuje Filipa zawsze musi przez nią przemaszerować, gdyby atakował Grecję [nie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
